6N
Odam çürüyor gözlerimin önünde. Şimdi ilk yaşlarımın yorgunluğu ve sonra hayatımdan akıp gidenlerin umutsuz görüntüsü. Gözler büyüyor. Kalp atışlarım eskisinden daha yavaş. Sessizce donuyor vücudum, üzerimde bir ıslaklık , donmaya çalışan bedenim derin titremeler içersinde. Uzaktan bir ses duyuyorum. Mutfağa uzandığımda yada yanıbaşımda yatağımın içinde. Başucumdaki sehpada. Akşamdan süslediğim patates salatam inyanını kusuyor üzerime. Kırmızıyım. Yüzün kanlanmış… Deirn bir iç çekişle “ketçaptır” diyorum rahatlamama yetmiyor. Şimdi de beyaz, huzursuzluk içersinde yüzerken dolanıyor göğsüme.
Gözleirm kararıyor. Karanlıktaki yansımama bakıyorum aynada, akı çıkmış. Sabah yediğim yumurtanın yansıması gözlerimde bilinçsizce odamın duvarlarında geziyorum… Kelimeler şimdi daha yakın, kelimeler şimdi daha sessiz…
susuyorum…


Yayımlandı

kategorisi

yazarı:

Etiketler:

Yorumlar

Siz ne düşünüyorsunuz?