Denizin kokusu uzaklaşmaya başlamıştı. Toprağın kokusu yüzünüze çarptığında dünyanın sadece karalardan oluştuğu fikrine kapılabilirdiniz. Kokunun sizde bıraktığı ilk izlenim kavrulmuş kum kokusundan başka bir şey olayacaktır. Aynı çöldekileri anımsatan oysaki gökyüzü hiçte öyle insanlarının tatmadığı bir koku bırakmıştı ortaya. Kurak toprağa yapışmış taze ot kokusu kişinin benliğine zor anlar yaşatan bulmacalardan farksızdı elbette ki bu kokuyu almak için kendinizi her şeyden soyutlamış, benliğinizle baş başa kalmanız gerekliydi çoğu mutluluğu sonradan keşfetmeniz gibi.
Az önceki kelebek olduğuna yemin edebilirdim. Gökyüzündeki, bulutların çizdiği. Derin rüzgarda narin bedeni savrulurken, sonundan bihaber olarak endişe içerisindeydi. Renkleri korkunun etkisiyle solmuş, etrafa bıraktığı koku uçuşan tozun etkisiyle kaybolmuş küçük gözlerindeki bakışlarda endişe vardı.
Siz ne düşünüyorsunuz?