Birbirimize baktık. Konuşacak hiçbir şeyimiz yoktu. Aslında ifade edecek. En çok benim konuşmam gerekiyordu. Sustuk Gözlerim(iz) de sustu. Anlatamıyordu duygularımı(zı)… Ve sessizlik beni kapında dolanan bir sapık yapıyordu.