Bedenim kurak bir toprak, bakışların üzerime düşen çiğ. Hayatta kalmamın tek bir anlamı var. Nefesinin rüzgarında savrulmak. Senin olmaktan öte. Bir opera sahnesi hayat. Acı çığlıklarım adına adanmış arya…
Bunca kararsızlık içinde…
Yüzümden düşen her bir maske, sana koşan yansımam. Büyük bir düş gibi.
Büyük bir düşler ülkesi.
Ardından koştuğum tavşan, tırmanmaya çalıştığım fasulye sırığı. Derdim, sulara salınmış sevdamı taşımak aslında. İndirdiğim her çekiç, tırnaklarımı bıraktığım her toprak… Büyük bir öykü kavuşamamamıza dair.
Siz ne düşünüyorsunuz?