sürekli birşeylerin eksikliğini hissediyorum. hayatımda bir düzen yok, sürekli başkalarının direktifleri ile düzenlenmeme sebebiyet veriyorum. bunun sebebi kendimi idare yada ifade edememem olabilir. bu insan ilişkilerinde kolaya kaçmak mıdır?
bir süredir allak bullağım. bunun sebebini bile bilmiyorum. ancak içimden bir ses radikal kararlar almam gerektiğini söylüyor. peki bu kararlar ne? hangi cesaretle yapılacak yada… yıllardır düşündüğüm bir hikaye aslında…
insan yarattığı karakterlere mi aşık olur, yoksa yarattıkları zaten aşkları mıdır? tamamen kelime oyunlarından ibaret. ancak aynı hikaye için diğer bir cümle yankılanıyor kulaklarımda… “üzüldüğünü görmek, seni öldürmekten daha acı yada seni terk etmek öldürmekten daha zor… nasıl melankolik bir hikayedir daha yazılmadan kemiren…
her şey farklı. beklentilerin dışında gelişmesi her şeyi körükleyen… zaten yıllar önce başkaları için yaşamayı seçmişken bu yakarışların hepsi boş… şimdi ise hayat kaynaklarından ayrı yaşamaya çalışmak. büyük bir baskıyla…
yada şöyle düşünelim… başkaları için hayatta kaldın… şimdi de başkaları için yaşa…
Siz ne düşünüyorsunuz?