neler değişti hayatımda? kısa sürede belki hiç. sanki yavaş yavaş bedenime, beynime, ruhuma işleyerek yol alıyor. ruhum değişimlerden sıkıntılı umutsuzluk dalgalarıyla dalınıyor. umutsuzum, başımda sürekli bir ağrı, gözlerim yuvalarında büyümekte. umudumla birlikte herşeyi kaybettim. ardından en çok özlemlediğim ise hayallerim. hiçkimseyi özlemeyecek kadar özlediğim…


Yorumlar

“” için 2 yanıt

  1. noreply@blogger.com (özlem) avatarı
    noreply@blogger.com (özlem)

    bu yazıyı okuyana kadar bu denli umutsuz ve hayallerine özlem dolu oldugunu bilmiyordum.ya görmeyecek kadar kördüm yada kendini iyi kamufle ettin!..oysaki hayatında son zamanlarda umut ve sevgi aşıladıgımı düşünmüştüm.evet haklısın körmüşüm!..bende şimdi kaybettiğim bir şeyi anladım;seni… ne kadar pembe bakmışım.senin gibi siyah bakabilseydim görürdüm belki.artık seni o hiçkimseyi özlemeyecek kadar özlediğin hayallerinle başbaşa bırakıyorum.belki bir gün bende hayalin olurum!

  2. noreply@blogger.com (kişisel depresyon anları) avatarı
    noreply@blogger.com (kişisel depresyon anları)

    buna katılmıyorum, anlık değişim geçirebilir bünyem ve anlık duyguların esiri olabilirim ancak hayatımda duyguların en iyi en önemlilerinmi yaşadığım şu anlar ve bir kişiye borçluyum…

    ama "özlem"i tanıyamadım.

Siz ne düşünüyorsunuz?