Binlerce hayalet etrafımda. Dizlerimin üzerinde oluşan kabukları, tenime sıkışan derin yaraları olabildiğince bilinçsiz şekilde temizlemeye çalıştığım anlar içime çöken gereksiz huzursuzluğun yansımasında görüyorum hayatı. Son kez söylüyorum, içime yer eden korkuların adını ağzıma almayarak. Bu kez bitecek, gün başlangıcına doğru hayatın küçük kanatlarına bir bir bilinçsizlik neşterleri çakılacak. Ardımdan derin bir nefesle haykıracak…
sus…
—
yazar:
Siz ne düşünüyorsunuz?