bir aşk nasıl anlatabilir ki bizi?
nasıl ifade edebilir sevgimizi?
uğruna şiirler mi yazılır, şarkılar mı söylenir,
bir filmde yapay repliklere mi bulanır?

hangisi anlatır?

hangisi anlatır,
bir filmin en duygusal sahnesindeki
müziğin arasına sıkıştırılmış dizeler mi
adım atarken saydığımız parke taşları ile yarışan

belki hiç biri.

belki hiç biri,
modasına uyduğunuz yarım kalan hikayeler kervanına katmayacak bizi
solmuş, silinmiş, yitik
efsanelerin arsında kaybolmuş
bir kaç sene sonra nefes gibi ihtiyaç olduğumuz birbirimizi hatırlamayacak şekilde

en çokta sen
döktüğün bütün göz yaşları
en çok ağlayanın sen oluğunda, çırpışlarında ki göz yaşları
bizden çok kendine acıdığın için

oysa çoktan kalıplara girmiştik,
bir temmuz gecesi kesişen bakışlarımız serinletiyordu bizi
yitmiştik, bitmiştik,
artık profesyonel bir oyuncu gibi oynuyorduk kendimizi
en acısı da ikimizde bu oyuna göz yumuyorduk
ikimi de bir birimizi suçlamak için fırsat kolluyorduk
ve sonunda ikimizinde suçlamaktan tükendiği yerde
gittik

gittik diyorum,
birimiz kalamazdık
ardımızda bıraktığımız hayaletlerimiz yaşamak için kırpınırdı belkide
bizde onları öldürmek için gittik
en hızlı da sen
ardıma baktığımda can yakan silüetinle