yüzüme baktim bu gün, her defasinda ellerimle sakladigim gözlerimin ardindan. sabaha karsi bekledigim tek seydi çiglik. kafesimi kirmaliydim, hikayeler yazmaliydim, hani en önemlisi de anlatmaliydim. büyük bir suskunlugu seçerek anlatmayi denedim. içimde uzayan içimde büyüyen, büyük kararsizlik dalgalarinin kivriminda yasadim. ve bir kez daha ölmeyi denedim film afislerinde. son hesaplarimi yaparak tren isiklarina maruz kalarak…