beklemekten nefret ediyorum. hele bekletilmekten. tabi bu insan olduğunda biraz töleraslı olabiliyor ama resmi konularda, mesela iş konusunda beklemek beni kahrediyor. bundan nerdeyse iki ay önce işten ayrılacağımı açıklamıştım. gün geldi ve üç hafta önce istifa vermeye hazırlandım. ancak müdürüm, ay başını beklememi söyledi. ben de bekledim. nihayet istifayı verdim ve müdürün, genel müdüre imzalatmasını beklemeye başladım. birinci gün, müdür imzaya çıkmadı, ikinci gün de aynı şekilde, üçüncü gün, genel müdür gelmedi. dördüncü gündeyiz. genel müdür giriş yaptı bu kez müdür ortalıkta yok. ve benim 14 mart itibariyle tası toprağı toplamam gerekiyor…

umarım bir problem çıkartmazlar diye dua ediyorum. iş konusuna gelince kolumdan tutup, başımın etini yiyen şeflerim/ müdürlerim, acaba kişisel işlerimde neden bu kadar esnek davranıyorlar anlayamadım… çok sıkıntılı ve asabiyim şu an… 

“ıhhh”