her şeyi boşladım. şu yeni işi kıvırana kadar sanırım böylede gidecek. öğrenecek o kadar çok şey var ki… zatenbana adam akıllı uslu başlı bir sistem düşmez. nerde günü geçmiş can çekişen varsa benim ellerimde ölür yada çıkar… şimdi başıma itilen de aynı şekilde, işin ilginci ben daha eskisini kavrayamadan yenisini kurmak zorunda kalacağım… ah ne olacak şimdi…

yok ya bu teknoloji kötü birşey… hemde fena kötü… bakmayın arada seviyorz işlerimizi hallediyoruz ama genel anlamda kötü… şimdi şu bilgisayar mesela… basıyorsun klavyenin tuşlarına yazıyor, enter diyorsun gönderiyor… ne kadar kolay birşey… eh birde bunun içine gir bakalımo mikro işlemcilere yazılan kodlar falan… bir “a” tuluna basıp akranda “a” yı gönerne kadar dönen işlem ve diyagram sayısı… 

zaten başım ağrımıştı şimdi daha fena oldun susayım…