insanları körelten çalışma hayatı. nerede, kim, nasıl olursan ol körelmenin başlıca sebebi. tabi eğer hayatınızı adadığınız bir iş yapıyorsanız bu büyük bir zevkten başka ne olabilir ki? ama etrafımıza baktığımızda kaç kişi işinden memnun belki parmakla sayılacak kadar az belki de hiç. çalışmaz aslında vakit geçirmekle orantılı. insanlar çalışmaya öyle endeksleniyor ki çoğu kişi boş zamanı kaldığında ne yapacağını şaşırıyor. mesela emekliler…
birşeyler eksik. insan hayatında çalışmak o kadar çok yer kaplıyor ki onsuz yalnız kalmış gibi hissediyor insan. ama yapacak çok şeyiniz varsa, çalışmak sizin için sadece bir eziyet oluyor.
tabi benim gibi miskin ve tambel bir insanı düşünürsek kendi sınırlarımı aşmam yakın çevremde büyük bir şaşkınlık oluştururken ben ise vazgeçtiğim lüksümün ardından özlemle bakıyorum. geri gelir mi, daha ne kadar gider bilinmez.
ama geçmiş özlemle dolu…
Siz ne düşünüyorsunuz?