(8) Belki özlemiştik.

Belki inanmıştık belki de hayalini kurduğumuz her şey büyük bir aldatmacadan ibaretti. Bu sebeple yalanlara alıştırdık kendimizi, hiçbir şeyin doğru olmadığını bildiğimizden ve yalanlar söyledik insanlar gibi kanarak. İkili bir müsabakanın eşliğinde… Bazen taraf bazen taraftar ama en çokta kaybeden olarak çıktık hayatın önüne. Bir darbe ile yıkılmayacak kadar güçlü olduğumuza inanarak. Neyse ki öldük … Neyse ki daha fazla alışmadan dünyaya…


Yayımlandı

kategorisi

yazarı:

Etiketler:

Yorumlar

Siz ne düşünüyorsunuz?