A-i-deul… (Children…)

26 Mart 1991 yılında, beş çocuk evlerinden ayrılırlar ve bir daha geri dönmezler. O gün seçim olduğu için o dakikalarda kimse onları aramaz. Ancak daha sonra yoğun bir arama başlatırlar yeri göğü aramalarına rağmen çocuklar bir daha bulunamaz. Bu hikaye gerçek bir hikayeden alınmış. Tabi buraya kadar klasik bir kayıp hikayesi gibi gözüküyor gözümüze ancak olanlar sadece bununla bağlantılı değildi.

Kang Ji-seung bir televizyon kanalında belgesel yapımcısıdır. Yaptığı belgesellerde kanal içerisinde ödül alır. Ancak belgesel çekerken hayvanlara eziyet ettiği sebebiyle kanalın merkezinden uzaklaştırılır ve şubesi bulunan küçük bir kasabaya gönderilir. Kang Ji-seung kasabada yapacak bir iş bulamamaktadır ve bir kaç yıl önce olmuş bu kaçırma olayını incelemeye başlar. Kayıtları incelerken burada bir üniversitede profesörünün röportajını görür. Bu röportajda profesör olayın farklı yönlerine değinmektedir. Ona göre aslında çocuklar tanıdık birileri tarafından kaçırılmıştır.

İkisi olayın tekrar açılmasına sebep olurlar. Eldeki delillerini sunarlar. Deliller kaybolan bir çocuğun ailesini işaret etmektedir. Evde arama yapmak için izin alırlar çıkar ve arama yapılır. Ancak bütün ümitlerle gittikleri evden elleri boş dönerler. Aradan bir kaç yıl geçtiğinde ise bir kaç avcı ormanda insan kemikleri bulur.

Defalarca kez aranan çocukların bu zamana kadar da çıkmaması tabi akılda soru işaretleri yaratır. Kang Ji-seung olayı incelemeye devam eder. Çocuklara ait iskeletlerin incelenmesiyle de ölümleri hakkında daha fazla bilgiye sahip olur. Açığa çıkan bu bilgiler ışığında da katilin izini sürmeye devam eder. Katili bulmaya bulur ancak delil yetersizliği onun harekete geçmesini engeller. Bu arada katil de Kang Ji-seung’un kendisini bulduğunu fark eder ve onun kızını kaçırarak tehdit eder.

Film oyunculuk ve işleyiş açısından oldukça başarılı. Her zaman olduğu gibi Kore sineması iyi bir iş çıkarmış. Ancak hikaye oldukça yavaş ilerliyor ve bu kısmende olsa filmden kopmalara sebep oluyor. Hikaye işleyişi konusu itibari ile izleyiciyi düşünmeye çektiği için yine filme yakın kalıyorsunuz. Filmin üç bölümden oluşması bölümler arası süre farklılıkları akışlar arsındaki farklar beni canımı sıkmadı desem yalan olur. Ama göze çok fazla batmadı.

Böyle bir trajediye yediden yetmişe tüm oyunculukların iyi olması, filmin dram yönünün ağır olması karşımıza ajitasyona meyilli bir film çıkartıyor ama film bunu gözümüze hiç sokmuyor. Filmin dram yönünden çok polisiye şeklinde ilerlediği için dram yönü tadında kalıyor. Filmin gözüme çarpan en büyük eksisi ise finalin biraz ortada kalması. İnsan böyle uzun bir zamanı kapsayan hikayenin finalini görmek istiyor yada daha sağlam bir final görmek istiyor ister istemez.

Ancak özet olarak izlenmesi gereken filmler arasında A-i-deul… Görsellik, müzik bilhassa oyunculuk bakımından iyi bir film. Kesinlikle tavsiye ederim.

Yönetmen:  Lee Kyoo-man

Senaryo: Lee Hyeon-jin,Lee Kyoo-man

Oyuncular:

Linkler:

http://www.hancinema.net/korean_movie_Children_p__p__p_.php

http://www.imdb.com/title/tt1861982/

http://asianwiki.com/Children…_(Korean_Movie)