Gün ağarmadan önceki açlık, kargaların bokunu yeme zamanına denk geldiğinde, mideme vuran sancı, daha önce yediğim bokların acısını yüzüme vurur gibi. Kendimi hangi kalıptan geçirdim ki ben her saniyem 86400 saniye öncesiyle aynı. Su mu beni kendine benzeten, duruluk saflık dışında verdiği tek şey, şekil alma yeteneğim…
Aslında çok iyi uyum sağlarım. Birde şu midemdekl insanları yeme kazıntısı olmasa. Ancak ben onları yemezsem onlar beni yiyecek gibi. Bir çukura atılmışım sos kıvamım mükemmel. Etrafımda sakin bir sıcaklık. Sanki kendimi daha leziz görür haldeyim.
Ah bu açlık… Beş para etmez insan maskesi giyenler yüzünden…
Açlık Hissi, Mide Kazıntısı vs…
—
yazar:
Siz ne düşünüyorsunuz?