Ah bu yangın beni öldürüyor yavaş yavaş…

Midemdeki yangın… Yavaş yavaş bağırsaklarımdan gürültüyle süzülen… Son zamanların en şiddetlisi… İçime kaçan canavarın garip sesleri… Içimde yaşayan… Sürekli bastırdığım… Yaşamasını psikolojik bir sorun olarak gördüğüm. Şimdi ise büyüyen…
Yüzüme yansımış bir ejderha gülümsemesi. Iyiyi oynamak doğal bir yetenek. Her insan iyi doğar, sonra kötü olur. En büyük kötü ise kuyruğumuza basandın. Kim olursa, ne olursa olsun. Bu yüzden en iyi oyuncu kötüdür. Iyiyi bile oynar, bizi onların varlığına inandırır.
Mutlak bir karmaşa dökmeye çalıştığım. Kimin kafası bende? Eskiden uzay çağını hayal edip eğlenirken, şimdi mitolojik çağlardan aldığım zevk, büyüdüğümün kanıtı mı?


Yorumlar

Siz ne düşünüyorsunuz?