—
yazar:
hayat,
beni daha ne kadar dışlayabilirsin
ne kadar itebilirsin, duvarlar arasına
sessizliğini ne kadar salabilirsin üzerime
ve bulutlar ne kadar yakın olabilir bana
işte burada, bu kapının ardında
beyaz seramiklerin üzerinde
uzandığım yerde kuğularım
al kanım, al canım, al içimdeki her şey ile
nefret ile, hasret ile
dokunduğum, dokunamadığım yada kesip atamadığım
ve bitmiştir her şey
hasret ile pencere camının ardında
ve şimdi cinayetler saati
katkısız bir huzurla…
şiirde özellikle şu vurguya bayıldım;
"uzandığım yerde kuğularım
al kanım, al canım, al içimdeki her şey ile
nefret ile, hasret ile"
“…saatlerce uğraştığım çizimler gibi anlamsız.
ruhumdaki delikleri göremeyecek kadar kör,
anlattığımı anlayamayacak kadar sığ,
içtiğim sigara dumanı gibi hür, hayat.
kafamdaki tilkilerin kuyrukları gibi,
kes kes bitmeyen sakallarım gibi belki,
yazıp da bitiremediğim,
o uçsuz bucaksız aşkın öyküleri gibi uzun…“
Bir şiirimle cevap vereyim dedim…
Hayat bazen üzerine üzerine gelir insanın, inadına onu yok etmeye çalışırcasına yapışır ensesine, çünkü uğraşırız hayatla.
Derler ya zaman herşeyin ilacı. Ne kadar tamamen inanmasam da gerçekten zaman bazı şeylerin ilacı.
Latter Days'i izlemişsen bilirsin, Elder, restorant sahibine açıklama yapar; 'Hayat eskiden oynadığımız noktaları birleştirme oyunu gibidir, bazen hayata o kdar dalarız ki onun bu noktalardan varolduğunu anlayamayız, başımızı üzerine yaslamışızdır ve tek bir noktayı görürüz. Oysa resmin tamamına baktığımızda harika bir görüntü oluşmuştur çoktan…'
Hayat noktalarından ibaretse, içinde batmadan yüzmek gerek, sanki o zaman daha mutlu olabiliriz? 🙂
Umarım ağrıların geçmiştir,
Sevgiler.
@gaykedi
sanıyorum gönderme yerine ulaştı o zaman 🙂
bknz. Kuğu Ezgisi
@pRncfRn
filmi hayal meyal hatırlıyorum. şöyle ki ulaşmaya çalıştığımız noktalar o kadar küçük ve zorlu ki yüzerken onları bulmaya çalışmak çok zor. Belki de suyun dışına çıktığımızda güzelliğinin farkına varacağız. Denizdeki dalgaları düşün, içindeyken yorucu bazen de bıktırıcı ama dışarıdan izlediğimizde eşsiz bir manzara. Sanıyorum hayatın güzelliği ölüp gökyüzünden baktığımızda belli edecek kendini…
Aman Tanrı'm, ne demek istediğimi anlamış evet derken son cümleyi okumaz olaydım!
Siz ne düşünüyorsunuz?