Bazen hangi dünyayı kurtardığımdan emin olamıyorum. İçinde olduğumdan mı? Bu kadar farklı dünya varken benim kurtardıklarım kurtarılması gerekenler mi gerçekten bilmiyorum.
Her seferinde bu kez başardım diyorum. Başardıklarım sadece akışına müdahale ettiğim küçük dokunuşlar. Ve her seferinde geriye döndüğümde her şeyin başa sardığını görüyorum.
Bu dünya benim kurtarışlarımla düzelmeyecek. Daha büyük bir şeyler lazım. Daha büyük bir şeyin daha büyük bir oluşumu.
Başı çekebileceğimi düşünmüyorum. Daha güçlü bir ben lazım. Daha sevecen, daha güçlü, daha şiddet dolu. Ardına bakmayan, ardındakilere acımayan.
Her seferinde başa dönüyorum. Kurtardıklarım, her defasında arkamdan küfür ediyor.
Belki de bırakmalıyım kendi adaletimi salmayı. Salmayı çalışmayı düşündükçe içinde kaybolanlar.
Doğruların bir olmaması ne acı.
Siz ne düşünüyorsunuz?