Aynaya her baktığımda gördüğüm, büyüyen bir karanlık. Kara deliklere has, onlardan daha vasıfsız. Dokundukça kaybolacak insanlar bana, dokundukça yok olacak. Yalnızlığın yegâne açıklaması kaybolup kaçmanın.
Yok olun şimdi bir büyü edasıyla, uzun kulaklarınızı, güzelliğinizi yanınıza alın. Harcamadan kaderi, daha hızlı adımlarla.
Ben…
—
yazar:
Siz ne düşünüyorsunuz?