Kısa bir ara vereyim derken uzadıkça uzadı buraya yazmak. Bunların başında da ne yazsam sorunsalı geliyor. Şimdi diyeceksiniz ki “memlekette yazacak bir şey mi yok” işte en büyük sorun da bu memlekette hayal bile edilemeyecek öyle şeyler oluyor ki artık izlemekten, iğrençliklerini görüp vahlanmaktan başka bir şey yapmıyorum.
Yazan, yazmaya çalışan biri olarak hani biraz daha duyarlı kısım olarak aslında söylenecek o kadar çok şey var ki ,bu çokluğun karşısında hiçbir şey söyleyemiyorsun.
Maalesef, dünyanın en boktan ve en zararlı mahlukatı olarak doğduk ve ne yazık ki o mahlukat içinde en iki yüzlülerinin içinde yaşıyoruz. Birbirimize caka satıp, iyiliğimizden, güzelliğimizden bahsederken, sırtımızı döndüğümüzde kahpeliğimiz çıkıyor su üstüne. Ve bunu el birliği ile örtbas ediyoruz. Hem de ağızlarından en çok ahlak lakırtısı dökülenler bunu yapıyor. Doğruymuş bir şeyi ne kadar çok zikredersen o şeyden o kadar uzaklaşırmışsın.
Şimdi oturup da bir şeyler yazmayı deneyin. İçinizdekileri dökmeyi. Daha birine başlamadan bir diğerinin üstüne bindiğini. Bazen bu dünyaya kapıları kapatmak ne kadar mantıklı diyorum. Sadece nefes almak…
Siz ne düşünüyorsunuz?