Bir şeyleri beklemek

Bir şeyleri nasıl beklersiniz? Ne olduğu çok önemli değil. Eminim ki benim gibi hiç bir şey yapmadan umut edip, beklemiyorsunuzdur. Bu aşamada bende durun biraz farklı. Ben genelde aksiyona geçmeden sadece umuyorum. Tabi görünen köy kılavuz istemez yada yaptıklarım yapacaklarımın teminatı gibi gereksiz fikirlere kapılıp bu aksiyonsuzluk içine kendimi atıyorum ama durum hiçte öyle değil. Mesela kendimi fark ettirmek benim için çok mu çok zor birşey. Şimdi insan durup dururken kendini niye farkettirmeye çalışsın ki? Manyak mıyım ben? Sanırım bu sisin sonu psikolojik desteğe kadar gider.

Şu an ne diyeceğimi bilmiyorum. Çok içlendim mesela. Metronun içerisinde sanki ölülerimize seyahat eder gibi hissettim kendimi. Bir sonraki istasyonda Takeshi Mike karakterleri toplu intihar için bekliyorlar. Bu derinlikte aslında kaç mezar vardır. Aynı paraleldeyiz hemen hemen. Yani şu an çıkardığımız gürültü ile huzurlarını bozup, onları sinirlendiriyoruz. Onu da geçtim yerimiz hazır gibi. Bi dua mı okusak?

Dedim size yazı nasıl başladı nasıl bitiyor.
Ne yapsam.