Buraya ne yazsam sanki bir önceki yazıyı tekrarlıyormuş gibi hissediyorum. Bir döngünün içerisindeyim. Her şey aynı. Onu geçtim artık düşüncelerim bile tek bir kalemden çıkma. Ara ara farklı olasılıklar düşünüyorum. Dönüp dolaştıkları yer, yine aynı yer. Kurgunun içinden çıkıp zincirlerimi kıramıyorum bir türlü.
Elimde bekleyen ve yazılacak satırların haddi hesabı yok. Ben ise oturmuş ne yapıyorum? İşte böyle dövünmekle olmuyor. Bir sonrakine adım atmalı.
Bu kez kısa olsun. Diğer dünyada işlerim var.