biraz zorlanıyorum

cümleler kurarken, adım atarken, en önemlisi de kendimi anlatırken. bazen büyük bir bilinmezlik olduğumu düşünüyorum. tarifsiz kara deliklerden biri olduğumu… içime attığım hazmetmeye çalıştığım onca şey… yakınlaştırdıklarım, uzaklaştırdıklarım, erişemeyip, ardından küfür yağdırdıklarım… eşsiz sayıklamalar, hıçkırıklar içinde. beslendiğim ise karşımdaki yansıma… yutmadan birbirimizi… yok etmeden…