Radikal’in internet sitesinde şu haberi gördüğüm zaman küçük şehri özlediğim hissettim. Görüyorsunuz ne skandallar oluyor memlekette. Mesela şimdi memleketimde olsam bu olay haberden çok dedikodu halini alırdı ki herkes birbirini tanır. Tanıyıp, hoş beş etmese bile bir kez olsun görmüşlüğü vardır. Sonuçta biri birilerinin bir yerlerden kesin tanıdığıdır. Olayda geçen mekanları görebilir, yorum yapabilir, olay kahramanlarıyla karşılaşabilir hatta ve hatta olayın içersine girebilirsiniz. Herşey o kadar basit ki. Şimdi hatırladım arkadaşımla yıllar öçnce bir iftar sonrası dolaşmaya çıkmışken geçtiğimiz sokakta bulunan mavanın silahlı saldırıya uğramasının sonucunda üzerimize doğru koşan, Allahtan bizden korkup başla yerlere saklanan şahsı. Gün ışığında olay gerçekleşmiş olsaydı tanımamak içten bile değildi. Gerçi artık beni pek kişi tanımıyor gittiğimde. Yabancının taki oldum çıktım. Eskiler hariç eskidiğimden midir nedir? Ama şu gerçekki ne olsa hbariniz oluyor. Hemde birinci ağızlardan. Haberlerde görmüyorsunuz.
Bakıyorumda aslında bizim oradan pek haber çıkmıyor. Dış basına yansıtılmıyor pek sanırım, yoksa konuşmalar esnasında o kadar çok haber geliyor ki.
Şimdi habere dönersek, suçlu bulunan müdür ve öğretmenler Bodrumdan sürülmüşler. Sanki bunlar bir araya gelince bu işi yapıyorlarmış gibi hepsi ayrı yerlere. Gittikleri yerllerde yapmayacaklarmışta(?). Ha ha neremle gülsem. Bu nasıl bir cezalandırma biçimidir. Aklım almıyor bu işleri.
Ben aptalım…
Siz ne düşünüyorsunuz?