Kategori: Genel

Sürekli yaptığım gibi. Sonra tekrar tuttum. İlerledim ve durdum. Yine, yeniden. Sürekli yaptığım gibi. Gözlerim devirdim ardımda, peşime takılmış geçmişimle göz göze gelmemeye çalışarak. Aramızda koparamadığım kırmızı bir ip. Nereye gitsem ardımda. Boynuma asılmış sorumluluklarımla birlikte. Hayat, sürekli bir döngü. İçinden çıkamadığım. Ve ben, bu labirentin içinde kaybolmuş bir yolcu.

Son dönemlerde yapmadığım kadar tembellik yaptım. Bu sadece blog yazmak konusu ile ilgili değil genel olarak yazmak ile ilgili. İzlemek dışına hiç bir faaliyet yapmadım. Ben bunları yapmazken siz iyi tatil yapmışsın o zaman diyebilirsiniz ama onu da yapmadım. Yıllardır tatil denen şey kapımı çalmadı. Bu sene plan yapayım derken, tatil yerine hastane koridorlarını seçmek…

Hayatımın kırk üçüncü yılı. Ve herkes yalnızlığımın sebebini soruyor. Güvensizlik diyebilir miyim onlara? Her ne kadar varlığına güvensem de birilerinin sektör uğraştığını… Bazen kim için doğduğumu düşünüyorum sadece. Belki bir zevk ürünüyüm belkide tutku…. Sonuçta buradayım ve kendimle birlikte. Yazılması muhtemel diğerleri ile…

hayatımda şarkı sözü yazmadım.elbette şarkı sözlerine meyilli çok şey yazdım ama onlarda şarkı sözüymüş gibi anlamlandırılmadıhiç bir zaman şarkı söylemedimhiç bir zaman söyleyecek kadar sesim olmadıve hiç kimse tarafından sevilecek bir ses tonumevet erken ölmedim kimsenin seveceği kadarve ben oldum herkesin sevdiği kadar

İnsanı büyüyüp geliştiren, insanlığı yücelten şey hayalleridir. Bu hayaller bizi harekete geçirir ve daha iyi bir geleceğe yönlendirir. Sistemler, bireylerin bir araya getirip oluşturduğu yapılar; şirketler, kurumlar, devletler, hepsi içlerinde barındırdıkları bireylerin hayalleri ve ona dayandırdıkları umutla ortaya çıkarlar. Bir şirkette çalışan bir bireylerin ne kadar önemli olduğunu düşünün. Her biri o şirketin düzenli bir…