Sabah sabah karşımda yakışıklı bir velet görüdüm. Şöyle sarışın mavi gözlü. Boyu pantalonumun ceplerinin indiği yerdeydi. Sokakta yürüyor. Ara sokak ve trafiğe kapalı olduğu için sakınca yok tabi. Yanında annesi olduğunu düşündüğüm bir şahıs ve dedesi olduğunu düşündüğüm bir şahıs vardı. Tabi çocuk yakışıkı olunca ona dikildi gözlerim. Sevimli velette bana şöyle bakışla karışık gülücük attı. Çocuğun montunun üstünde yam ön tarafında ise çanta askılarına benzer bir şey vardı. Tabi ilk düşüncem küçücük çocuğa çanta mı takmışlar yönünde oldu.
Tabi bunu anlayabilrim. Küçük yaşta çanta taşıyacağım dire direten çok olur. Velhasıl kelam yanından geçtim, Çantasına bakmak için kafamı çevirdim ardından. Ancak çanta yoktu. Arkasından bir ip salınıyordu. O arada bizim yakışıkla koşma atağına geçince dedesi sandığım kişi o salınan ipten tuttu. Cidden şoka girdim, ben önceden böyle birşey görmemiştim. Bu bariz tasma. Hani belki parklara, bahçelere gitsem görecektim ama yok cidden görmemişitim. Teknolojiyi bu kadar yakından takip eden ben, bunu nasıl bilemezdim. Kulvarlar mı farklıydı?
Nasıl bir üründür bu diye düşünmeye başladım. Hanfi fantazi ile üretilmiş. Yada hevesle dünyaya kazandırdığımız çocuklarımızı ne yerine soktuğumuzu. Şu görüntüde insan yavusunun bir hayvandan farkı ne? Elbette bir kesim onun iyiliği için diyecektir ancak, bu iyilik midir? İleride bir yere bağlanmanın verdiği sorunları yaşamayacak mıdır? Eve zarar vermesin diye havuz ilerisine tıkılıp oynatılan çocuklar, sokakta ise tasma takılan çocuklar. Peki ileride ne bekleyeceğiz bu çocuklardan. Evet eskiden bazı çocuklar içler ile bağlanırlardı ancak bu ceza olarak verilirdi. Şimdiki cezamız ne olacak? Bunun çocuğa şiddet uygulamaktan ne farkı var? Bu çocuğa zarar gelmesinden çok evebeynlerin sırf kendi rahatı kullandıkları bir şey. Peki çocukların özgürlükleri ne olacak? Bu çocuk “düşe kalka” büyümeyecek ne işe yarayacak.
Siz ne düşünüyorsunuz?