Ve sesimizi kismamiz gerekiyordu daha sonra konusabilmek icin
Gozlerimiz agirlasmis, goz kapaklarimiz cokerken bir yorgan ortuluyordu uzerimize.
Beyaz, yumusak, sicak…
Kaz tuyu oldugu belli. Bizi hayallerle mutlu edecek kadar olagan ustuydu ve altinda ezecek kadar yumusak yuzlu.
Korkmadan guven icinde aklimizdakileri birakarak…
Anlatilacaklar bundan ibaret, herkes kendine mutlu… goremedik oysa…
Cok gec olmustu
—
yazar:
Siz ne düşünüyorsunuz?