2008 İngiltere yapımı bu gerilim filmini James Watkins yazmış ve yönetmiş. Aslına bakılırsa çokta iyi bir film değil ancak gerçek olabilitesi yüksek olduğundan insanı germeye yetiyor. Film boyunca ne oldu ne olacak sorusu yerine salaklar şöyle yapsanıza demekten kendinizi alamıyorsunuz ki açıkçası senaryoya çokta dikkat edilmemiş.
Tabi bir korku filmi statüsüne koyarsak eksikleri çok. Korku filminden ziyade sosyolojik bir film olmuş. Öyle ki çocukların bu hale gelmesi,gerçek hayatta da karşılaştığımız şeylerden farklı değil.
Filmin giriş jeneriği oldukça etkileyiciydi. Tabi kabinde orantılı bir şeyler bekliyorsunuz ancak süreç böyle gelişmiyor. Ana sınıfı öğretmeni olan Jenny sevgilisi Steve’in teklifi üzerine bir göl gezisine giderler. Uzun uğraştan sonra gölü bulurlar ve güneşlenmeye başlarlar. Ancak Etrafta bulunan bir kaç çocuk onları rahatsız eder. Verdikleri rahatsızlık ise müziğin sesini açmak ve köpeklerini salmaktır.. Tabi bu duruma katlanamayan Steve onları uyarır. İşte Steve’in yaklaşımı bu çocukları fitiller.
Geceyi göl kenarında geçirirler. Herhangi bir problem yoktur ancak Şehre inmek isteyip arabaya bindiklerinde Arabanın lastiğinin patlatılmış olduğunu görür. Steve çocuklardan şüphelenir.
Şehre indiklerine Steve çocukların bisikletini bir evin önünde görür. Eve izinsiz olarak girer ve çocukları aramaya başlar bu arada çocukların ebeveynleri ile de tanışmış oluruz. Evden zorla kaçar.
Tabi çocuklar Steve bir kere takmıştır ve kendilerini birbirlerini ispat etmek için uğraşırlar. Öncelikle Steve’in arabasını çalarlar. Steve çocukları bulur ve araba konusunda üsteler. Tabi bu arada aradaki gerilim artar. Derken birbirlerine girerler. Bu arada çocukların en azılısının köpeği bu tartışma sırasında ölür. Zaten film burada kopar….
Çocuklar bundan sonra çığırından çıkmıştır. Steve’i yakaladıktan sonra ehin alırlar ve ona işkence yapmaya başlarlar. Korkuları ve öfkeleri birleşerek ne yaptıklarının farkına varmamışlardır ve yaptıkları her şeyi cep telefonu ile kayda alırlar.
Aslında sahneler akılda kalıcı. Çocukların kendilerini ispat etmek için Steve işkence yapmaları, bunların videoya alınması. Ortada delil bırakmamak için yakılması üstüne üstlük kendi gruplarından olmayan küçük çocuğun diri diri yakılması… bu sahneler çoğaltılabilir elbet.
Film üzerine basa basa, çocuk eğitiminin önemini bize vurguluyor. Öyle ki ilerleyen sahnelerde görüyoruz aile kavramından uzak aile şiddeti içerisinde büyümüş çocuklar bunları yapanlar. Ancak bazıları zorunlu olarak ta bu işi yapsa insanın içinde olmayan bir şeyi yapması imkansız.
Tabi şiddet şiddeti doğurur. Her ne kadar sessiz sakin can yakmaz olsanız da bunun gidebileceği bir nokta vardır. Jenny sonunda bu çizgiyi aşar. Kurtulmak için çocukları öldürmek zorunda kalır. Ama pişman olarak.
Filmde şiddetin her yönü işlenmiş. Egen olamış çocukların şiddet olgusundan tutun erkenliğe yeniş girmiş çocukların -ki çocuk diyoruz 18 yaşını doldurmamış- ve yetişkinlerin şiddeti hepsi filmde yer almış. Filmden çıkaracağımız bir sonuç ise bireyleşen ve bencilleşen toplumun şiddete daha meyilli olduğu yönünde…
Filmde çocukların performansı ve gerçekçi oyunları takdire şayan… Kötü bir film değil, rahatsız edici bir film ancak eksikleri olan bir film…Ancak onlar sadece çocuk deyip geçmemek lazım bunu bize gösteriyor…
Oyuncular:
| Kelly Reilly | … | Jenny | |
| Michael Fassbender | … | Steve | |
| Tara Ellis | … | Abi | |
| Jack O’Connell | … | Brett | |
| Finn Atkins | … | Paige | |
| Jumayn Hunter | … | Mark |
Linkler:
Siz ne düşünüyorsunuz?