El Orfanato

El Orfanato 2007 yapımı İspanyol filmi. Aslında filmi geçtiğimiz günlerde izlerken büyük bir dejavu hissine kapıldım. Filmin ana hatlarıyla konusunu hatırlıyor hatta bazı sahneleri bile tahmin edebiliyor ancak bir türlü izleyip izlemediğim konusunda kesin bir karar veremiyordum. Arada izleyip unuttuğum yada uyku ile uyanıklık arasında geçiştirdiğim bir film miydi El Orfanato anlamadım. Aslında iyi filmmiş yani izlemeden bırakmam normalde. Peki neden yazmadım buraya o ayrı bir muamma. Neyse.

Bir korku filmine başlarken çok şey beklemem. Zaten bu zamana kadar çekilmiş korku filmlerinin haddi hesabı yok. Sadece içlerinden sıyrılan bazı filmler insanları etkilemiş zaten bunlarda kült olmuştur. Zaten sahnelerinden çok hikaye ve kurgusuna bakarım bende. Bu bağlamda El Orfanato tatmin edici. Tam anlamıyla bir yenilik getirmiyor görsel olarak bize, belki biraz da klişe dediğimiz sahneleri barındırıyor ama gerçekten başarılı bir şekilde kurgulanmış. Zaten bir filmde insanları nasıl korkutursunuz ki? Bu ayrı bir muamma. Elbetteki var olan teknikleri devam ettirecek, onları kullanacaksınız.

Türkçe adı Yetimhane olan El Orfanato aslında bize farklı bir şey sunmuyor. Yetimhanedeki bir kız bir aile tarafından evlat edinilir. Yıllar sonra büyüyen kız saha sonra kapanmış bu yetimhaneyi alır ve burada çocuğu ve kocası ile birlikte yaşamaya başlar. Amacı ilerleyen günlerde otistik çocuklar için bir bakım evi kurmaktır.

Eve yerleşmiş alışmaya çalışırken çocuklarının hayali arkadaşlar edindiğini ve onlarla sürekli diyalog halinde olduğunu görür. O yaştaki bir çocuk için bu onlara normal gelir. Tabi çocuğun bu durumları kurguladığı oyunlar, bilememesi gereken şeyleri bilip, görmemesi gereken şeyleri görmesi kadının aklında soru işareti uyandırır. Günün birinde çocukla tartışan kadın ona tokat atar. Çocuk kaçar ve bir daha bulunamaz. Çocuğun kaybolmasından eski yetimhane çalışanı yaşlı bir kadın sorumlu görülür ancak onunla ilgisi yoktur ve kadın da trafik kazasında ölür.

Kadın evde olan garip olayları da hesaba katarak eve bir parapsikoloji uzmanı çağırır. Seans sırasında olan bitenler ortaya çıkar. Kadın bu dakikadan sonra evde kaldığında hayaletlerin ona gösterdiği ip uçlarını takip eder ve evin yakınında çocukların külleri ve iskeletlerine rastlar. Daha sonra hikayeyi öğrenir. Oğlunu bulmak amacıyla evini eski yetimhane gibi dekore eder ve hayaletleri, eski arkadaşlarını çağırır. Burada yine ipuçlarını takip eder. Oğlunu bulmaya çalışır.

Hikaye oldukça güzel kurgulanmış. Korku sahneleri klasik olsa da biraz daha geçmişe çocuk oyunlarına dayanması sebebi ile ilgi çekici. Kostümler, mekan tasarımları, renkler oldukça başarılı. Hikayenin açık vermeyen kurgusu sizi filme bağlıyor. Bir yerde aslında finali tahmin etseniz bile olay örgüsünün akışı insanı merakta bırakıyor. Bir kaç sahne gerçekten oldukça güzeldi. Oyunculuklar güzeldi, karakterler iyi seçilmişti. Bir yerde ne iş yaptığını düşündüğüm baba Carlos karakteri bana gereksiz geldi. Final ile birlikte tereddüte de düşürdü.

Aslında hikayede açıkta kalan ufak tefek bölümler var. Bunlar izleyicinin hayal gücüne bırakılmış. Tam anlamıyla ipin ucunu izleyiciye vermezken izleyiciyi de kendi hikayesine çekiyor. Başarılı bir film diyebilirim El Orfanato.

Tabi filmin korku yönünden bahsettik ama aynı zamanda dram yönü de ağırlıklı. Annenin çocuğunu arama çabası, çocukların yetimhanede yaşadıklar, aslında filmin geneline vurulduğunda dram diyebileceğimiz bir noktaya getiriyor filmi. Tabi bu aşamada dramın yoğun olduğu yerde görsel şiddet ve korku materyellerinden çok, psikolojik korku yaşatılmak istenmesi gayet mantıklı olmuş.

Fİlmin yönetmenliğini J.A. Bayona yapmış bu kendisini ilk uzun metrajlı filmiymiş. İkinci filmi olan Lo imposible‘ı da aynı senarist Sergio G. Sánchez ile birlikte yapmıştı. Özetlemek gerekirse başarılı bir ve izlenmesi gereken bir film El Orfanato.

Yönetmen: J.A. Bayona

Senaryo: Sergio G. Sánchez

Oyuncular:

Linkler:

http://www.cinecutre.com/movie-review/el-orfanato-2007/

http://www.imdb.com/title/tt0464141/