2012 yapımı Arjantin filminin yönetmen koltuğunda Pablo Trapero var. Pablo Trapero bu filminde yapımına 1937 yılında başlamış Latin Amerika’nın en büyük hastanesi olacak, ancak sermaye sıkıntısı, darbeler, ayaklanmalar sonunda inşaatı duran bir yapının hikayesini anlatmakta. Tabi yapıdan çok burayı mesken edinen kenar mahalle insanlarının yaşamı ve şartları değerlendirilmiş. Bu kanar mahalleye de insanlar “Beyaz Fil” adını koymuşlar.
Film gerçek olaylara dayandığı için yönetmen bunu düz bir şekilde anlatmayı seçmiş. Bu da akıcı olmayan, sıkıcı bir film çıkartmış ortaya. Filmin sonuna kadar bir hareket göremiyorsunuz. tam film ne vermek istediğine karar verip bir şeyleri yoluna sokmaya başladığında bir oldu bitti ile film bitiyor. Film yarıdan başlasaymış daha iyiymiş diyorsunuz.
Filmin baş rolünde başarılı oyuncu Ricardo Darín var genel olarak oyunculukları beğendiğimi söyleyebilirim. Ancak yönetmen hangi karaktere yoğunlaşacağını kestirememiş gibi.
Film rahip Julian’ın yine rahip olan arkadaşı Nicolás’ı yaralı bir şekilde yaşadığı Elefante Blanco’ya getirmesi ile başlar. Julian bölge halkının saygı duyduğu sözü geçen bir rahiptir. Buradaki insanların her türlü sorunu ile ilgilenir. Ancak Julian ölümcül bir hastalığa sahiptir. Bunu kimseye söylemez. Asıl amacı da öldükten sonra yerine güvendiği Nicolás’ı bırakmaktır.
Tabi bu esnada yalanan uyuşturucu mafyalarının hesaplaşması, polis baskınları, parasızlık, hayat şartları onların planlarına her zaman engel olur. En büyük amaçları da yapımı bitmeyen bu yeri insanlar için yaşanabilir yer haline getirmektir. Hikaye bu şekilde ilerlerken filmin Nicolás’ın cinsel hayatına odaklanması bana gereksiz gibi geldi. Burada din adamının baştan çıkarılıp fikirlerinden uzaklaşması anlatılmak istenmiş olsa da, film bu konuda pek başarılı olamamış.
Film iki arkadaş arasındaki saygı ve beraberliğe ve aralarındaki fikir ayrımına da değinmiş. Ancak bu kısımda biraz eksik gibi. Filmin kurgusunda sıkıntılar var diyebilirim. Kenar mahalledeki tüm yaşam gözler önüne serilmek istenirken sanki geçişler sert bazı ölümler gereğinden uzun sürmüş. Filmde kilisenin insanlar ve yönetim üzerinde etkileri net bir şekilde görülüyor.
Film Julian’ın üzerine kurulu olunca finalde onunla birlikte ölüyor. Ama finalde düşünülecek olan Julian’ın iyi mi yaptığı kötü mü? Tabi bu değerlendirme kurum ve kişilere göre değişecektir. Yönetmen bir taraf belirlemeden hikayeyi olduğu gibi anlatmış. Seslendirme olsa bil belgesel tadında izlenebilirmiş.
Özetlemek gerekirse, oturup izleyelim zevk alalım tarzında bir film değil Elefante Blanco. tam bir festival filmi olmuş. Eğer Latin Arjantin yaşantısına ilgi duymuyorsanız sıkıcı olacaktır.
Yönetmen: Pablo Trapero
Senaryo: Alejandro Fadel, Martín Mauregui,Santiago Mitre, Pablo Trapero
Oyuncular:
| Ricardo Darín | … | Julián | |
| Jérémie Renier | … | Nicolás | |
| Martina Gusman | … | Luciana | |
| Miguel Arancibia | … | Capataz | |
| Federico Barga | … | Monito |
Linkler:
Siz ne düşünüyorsunuz?