bir çok blog sitesini okumaya çabalıyorum… sürekli yazanlar, yeni yazanlar, her güne yeni yeni olaylar, hikayeler sığdıranlar. aslında onlara benim aramda tek fark yazamayışım. yada hayatımda sürekli yazacak bir şeylerin, olay ve hikayelerin olmaması… bakıyorum, okuyorum… onların her biri genelde öğrenci ve genelde gençler. hani ben çok mu yaşlıyım, ama sayılabilirim de… ama şu bir gerçek ki, rutin işler insanı bitiriyor. hayır hayır aslında çalışmak insanı bitiriyor, insanda insana dair ne varsa öldürüyor… aslında çalışmak bizi kurtarır diye bir cümle vardır. evet vardır ama çalışmayı kendimiz için yaptığımız sürece bizi kurtarır, yani maraba gibi başkaları için çalışmak bizi kurtarmaktan öte esirliğe iter… zaten konum da bu değildi…
velhasıl kelam hayal gücü dediğiniz şey gelip geçici umutlara kapılmamak gerek varlığında… sonu hüsran, sonrası için içini yemekten öteye gitmez… çalışalım en iyisi…
Siz ne düşünüyorsunuz?