“ev”lenmek hakkında kısa bir yazı…

tanıdıklar bilir malumdur ki 4 ayı aşkın süredir ev aramaktaydım (hala da tutmuş değilim). benim gibi kararsız bir insan olduğunuzu düşünüp bütçenizi önünüze aldığınızda seçim sürecinizin daha da uzaması içten bile değil. istanbul’un taşını toprağını, semtini, sokağını aradıktan sonra zorunlu da olsa içime sindirdiğim bir ev için görüşmelere başladım, sonunun hayırlı olmasını diliyor başkası eve göz dikmesin diye evin reklamını yapmıyorum.
asıl anlayamadığım aylara dayanan tecrübeme istinaden istanbulda ki kiralık evlerin fiyatları. oyle ki iki kişilik yatan sığan 1+0 bir eve 450 ytl istemeyi yüzleri kızarmadan yapabiliyorular. neymiş efendim beşiktaş merkezde yıldızdaymış… şöyle ki yıldız da ki pahalılığı da anlamış değilim. evde şunları yapabilirdim: mesela klozette tuvaletimi yaparken banyo yapabilirdim çünkü başka şansım yoktu aslında iki işi birden görme açısından avantajlı vakitte harcamıyorsunuz… demeden de edemeyeceğim şeyinizi sallasanız duvara çarpması ihtimali olası… muhtemel 3+1 evi üçe yada ikiye parçalamış oda şeklinde kiraya sunmuş ev sahibimiz. tabii ki zekice bir olay…
neyse emlak hakkında bilgi istiyanler bana ulaşabilir ki yakında bir yardım masası kurmam içten bile değil…