ve ansızın,
kulaklarımdaki çınlama
göğsümdeki tarifsiz acı…
son kez gezdiğim yerde
sürekli son olacak…
bir belirsizlik
ardından açılan cümlelerin
şimdi bitik
ne kadar çok konuşsakta
ellerimiz ne kadar çok
dokunmaya çalışsa da birbirine
bir parçasın
bir parçam
hissetmekten yoksun olduğum
ve yutkunmalarım
sadece çaresizliğim
her şey
ve ansızın
bütün felaketlerim…
Siz ne düşünüyorsunuz?