iyiyim, iyisin, iyiler….

Biraz hareketli geçen haftasonundan mıdır (fiilen diil beynen), yoksa hafta başı sendromu üstü iş stresinden midir bilinmez ama az önce sevgili başım yine ağrımaya başladı. Hemen sevgili dostum, biricik aşkım Majezik attım ağzıma, şimdi boğazımda bıraktığı o tarifsiz tat eşliğinde yutkunup duruyorum. Umuyorum ki bu kez bu baş ağrısı beni geçen seferki gibi süründürmeyecek.
Evet olumlu düşünmeliyim ki herşey olumlu olsun ama düşünemiyorum. Mesela her haftasonu sayısal bana çıkacak diyorum ama oynamıyorum, biliyorum ki bana çıkmayacak, zaten oynadığımda da bir bile tutmuyor. Evde yatarak çalışayım diyorum olmuyor, yine her allahın sabahı kalkıp işe gidiyorum. Sabah uyanıyorum, aynanın karşısına geçip çok yakışıklıyım süperim diyorum, lanet olası bir tutam saç telim bütün saçların arasından telsiz anteni gibi fırlıyor. o yüzden pek aynaya bakmıyorum. zaten aynaya baktığımda şişen göbeğimi görüyorum. ama eminim ki bu gaz ve yakında çıkacak. mesela bu gün pahalı takımlarımı giyeyim diyorum giyiyorum olmaz bir iş çıkıyor takımların içine sıçıyorum, bundan sonra adam gibi de giyinmiyorum. tek kişiyi ve yaz günü bu sıcakta yemek yapayım diyorum zaten domuz gibi terleyen ben daha çok terliyorum yapmayayım diyorum, yapmıyorum, fazla mememem gerekn peynirden yiyorum.
aman atın ölümü arpadan olsun. nefret ediyorum…