sadece gerçekler…
boğazıma tıkanmış tanımlı tınılar dışında. sadece sessizlik. uzaktan kulağıma ilişen rüzgarın sesi. duymak ne kadar hoşsa hissedememek o kadar kötü. ve kelimelerim. türkçe’de ve ile başlamaz hiç bir cümle, cümlesi aklımda. koymadığım cümle sonu noktalarım… her şey tepe talak. gök yüzünde bir ışıldama son duam uzaylıların olması yönünde. anlatılanlar gerçek mi?
hepsinin yerinde olmak istiyorum. gönüllü bir denek, belki de süper güçleri olacak bir insan. evet güce tapıyorum kendi güçsüzlüğümle karşılaştıkça. hayallerim büyüdükçe ellerimin küçüldüklerini hissediyorum. cümlelerim çoğaldıkça uzaklaştıklarını. yapmam gereken nedir. sessiz kalıp sığınmak mı onlara… susun son bir kez daha….
her adımım bir diğerinden daha sık. ürkerek kıvrılan bedenim yol almakta hayatta. sadece söylediklerim sözden ibaret değil. kendimi kandırmadıkça yada inanmadıkça sana…
her şey bıraktığımız gibi. tek farkla. yerinde başkaları var ve benim yerimde. ikiyi üçü saymaz oldum. ve sonsuza şartlandığım yıllarda.
Siz ne düşünüyorsunuz?