Mine vaganti

Ferzan Özpetek’in La finestra di fronte‘den sonra en sevdiğim filmi olma özelliğine sahip Mine vaganti. Ancak La finestra di fronte’den fark bu filmde komedi dozunun biraz daha yüksek olması. Komedi dozunun yüksek olması anlatmak istediklerini anlatamıyor anlamına gelmiyor elbet. Ancak bu filmde anlatmak istedikleri biraz daha karmaşık bir hal almış.

Ferzan Özpetek filmlerinin olmazsa olmazı yemek masası muhabbetleri bu filme de damgasını vuruyor. Ancak öyle başarılı diyaloglar var ki anlatmak isteneni tam anlamıyla anlatıyor. Oyunculuklar mimikler başta olmak üzere her şey oldukça doğal. Filmi güzel kılan da bu. Ferzan Özpetek filmlerinde ki o karaktere ait olma duygusunu bu filmde de yaşıyoruz. Herkesin kendisi ile özleştirebileceği bir karakter çıkıyor karşısına.

Film ilk dakikasından itibaren kendine çekiyor. İlk dakikadan itibaren filmin açılışla nasıl bir bağlantı kuracağını merak ediyoruz. Ancak filmde büyük anne hikayesi biraz izleyiciye bırakılmış. Bu hikayeyi tamamlayıcı öğe ise final sahnesi. Yeri gelmişken belirtmek lazım ki, son sahnede kullanılan figüranların oyunculuklarını pek beğendiğimi söyleyemeyeceğim. O güzel oyunculuklar içerisinde gözüme batan ve canımı sıkan tek bölümdü.

Filmde bolca duygu karmaşasına tanık oluyoruz. Bunu gözler önüne en iyi şekilde seren ise Tommaso ve babası Vincenzo. Tommaso gaydir ve büyük şehirde okumaktadır. Tek düşüncesi ise yazar olmaktır. Ancak babası onu yanına çağırmış işlerle ilgilenmesi için konuşmak istemektedir. Vincenzo’nun amacı ise, ailesine gay olduğunu ve yazar olmak istediğini açıklamaktır. Bunu öncelikle abisine söyler.

Ailenin hep birlikte olduğu yemek masasında Tomasso ailesine açıklama yapacakken abisi birden konuşmaya başlar ve gay olduğunu açıklar. Ailede herkes şok içine girmiştir. Babası gay olduğu için işlerin balışında olan oğlunu evlatlıktan reddeder ve kovar. Bütün iş ve fabrika yönetimi ise istemeyerekte olasa Tommaso’ya kalır.

Tommaso fabrika ilerini Alba adında aile dostlarının kızları ile yönetmeye başlar. İş esnasında Alba ve Tommaso yakınlaşır birbirlerinden hoşlanmaya başlarlar. Ancak Tommaso’nun bir sevgilisi de vardır. Abisinin gay olduğunu öğrenmesi üzerine babası da kalp krizi geçirmiş ve zor durumdadır. Tommaso bu sebeple kendi durumunu göz ardı eder. Günün birinde çat kapı Tommaso’nun sevgilisi ve gay arkadaşları gelirler.

Tommaso’nun arkadaşları ailesine normal olarak görünmeye çalışırlar. Bu arada Tommaso sevgilisi ve Alba arasında kalır. Üçünün arasında garip bir duygu karmaşası yaşanır.

Film tüm bu olan biteni eğlenceli bir şekilde anlatıyor. Öyle ki film aniden duygu değişimleri yaşatabiliyor insana. Filmin müziklerine diyecek bir şey yok. Film müthiş bir soundtracke sahip ve başarılı bir şekilde kullanılmış. Bu film için Ferzan Özpetek’in çektiği tam anlamıyla İtalyan filmi diyebiliriz. Bir önceki filmde de belirttiğim gibi olur olmaz yerden Türk öğeleri fırlamıyor. Bu da filmin daha samimi olmasını sağlıyor bir yerde. Final sahnesinde ki Sezen Aksu şarkısı da kesinlikle bu kez göze batmadan filme oturuyor.

Özetlemek gerekirse, Ferzan Özpetek’in en izlenmesi gereken filmleri arasında. Sadece yönetmenin değil, film kesinlikle izlenmesi gerekenler arasında. Mekan, görselliği, renkleri, yönetimi, müzikleri kısacası her şeyiyle olmuş bir film.

Yönetmen: Ferzan Özpetek

Senaryo: Ivan Cotroneo , Ferzan Özpetek

Oyuncular:

Riccardo Scamarcio
Tommaso Cantone
Nicole Grimaudo
Alba Brunetti
Alessandro Preziosi
Antonio Cantone
Ennio Fantastichini
Vincenzo Cantone
Lunetta Savino
Stefania Cantone
Ilaria Occhini
La nonna

Linkler:

http://www.imdb.com/title/tt1405810/


Yorumlar

Siz ne düşünüyorsunuz?