Ne Te Retourne Pas

Filmde öncelikle göze çarpan iki isim var. Biri İtalyan oyuncu, Monica Bellucci, diğeri ise Fransız oyuncu Sophie Marceau. Zaten bu iki isim filmin izlenmesi için başlı başına sebep. Öncelikle filmde bir gözümüz gönlümüz açılıyor. Tabi bu iki güzeli eş zamanlı görmüyoruz. Hatta Monica Bellucci’ye yardımcı oyuncu bile diyebiliriz ama varlığı bile yeter. Aslında filmi izlememiz için bir neden daha var. Biraz geride kalmış olsa da François Ozon‘un 8 femmes‘sinin senaristlerinden biri olarak tanıyoruz kendisini. Filmin yönetmeni Marina de Van‘dan bahsediyorum. Kendisi her ne kadar senarist olarak bilinsede, oyunculuk ve yönetmenlikte de başarılı işler yapmıştır.

Ne Te Retourne Pas’ın senaryosu da Marina de Van‘a ait. Tabiki küçük bir yardımla. 8 femmesteki gibi başarılı bir kurgu çıkmış karşımıza. Unutmadan belirtmek lazım ki Amerikan filmlerinin, yada Avrupa sinemasının hareketli psikolojik gerilimlerinden çok durgun geçen bir film var karşımızda. Öyle ki ilk bölümlerde klasik bir drama izleyeceğiz fikri insanda peydahlanmaya başlıyor. Ağır işleyen konu, senaryonun karmaşıklığı, filmin hanesine aksi olarak yazılıyor gibi gözüksede aslında dikketli bir izlenimle filmin o kadar karışık olmadığı çıkıyor ortaya. Senaryoda final bölümünü yaptığımızda ufak tefek açıklar mevcut ancak göze batmıyor. Aslında bunlar da açık değil final sehnesinin o kadar ayrıntı içerisinde apar topar yapılmış olması.

Oyunculuğa aslında değinmek yersiz. Tüm karakterler başarı ile görevlerini yerine getirmişler. Bu filmde aslında Monica Bellucci ve Sophie Marceau’nun sadece güzel olmayıp ne kara iyi birer oyuncu olduklarını da görüyoruz. Film boyunca o psikolojik zorluk içeren sahneleri başarıyla oynayıp gerçek duygusunu vermeleri bence filmin devamının getirilmesinde en önemli etken… Dediğim gibi ilk bölümdeki sıkıcı sıradan yavaşlığı oyunculuk örtbas ediyor. Birde filmin dönüşüm sahnelerinde, ne efektler, ne de makyaj sırıtmış. Filmde göze batan hiç bir şey yok.

Jeanne iki çocuk annesi ev hanımıdır. Aynı zamanda yazardır da. Son kitabı üzerinde çalışmaktadır. Bu arada evde ve etrafında bir şeylerin değiştiğini hisseder. Evdeki malzemelerin yerlerini, dekoru değişmiş olarak görmektedir sürekli. Öncelikle bunla başa çıkmaya çalışır ancak çocukları ve kocası da zamanla ona yabancı gelmeye başlar. Bir süre sonra yüzünde de değişimler olur. Jeanne bu durum karşısında ne yapacağını bilemez. Psikolojik destek alır ancak bu olayın altında başka bir şeyler olduğunu hissetmektedir. Durumu annesine anlatır. Bulduğu çocukluğuna ait eski bir resim ile resimdeki kadını görmeye gider. Burada aslında bu dönüşümün sebebini bulur.

Tabi ayrıntılı anlatmıyorum. Finale doğru işler biraz karışıyor demiştim. Zaten filmin genelinde bir anlaşılmazlık mevcut bunu da belirtmiştim. Finalin o her şeyin düğümleneceği sahnenin kısa tutulup tam olarak betimlenememesi izleyicinin aklında soru işaretlerinin kalmasına sebebiyet veriyor. Ama dikkatli bir izlenim soru işaretlerine cevap buluyor… Genel olarak bakıldığında iyi oyunculuk, ve durağan psikolojik gerilimlerden hoşlananlar için izlenebilecek hatta izlenmesi gereken bir film…

Yönetmen: Marina de Van

Senaryo: Jacques Akchoti, Marina de Van

Oyuncular:

Linkler:

http://www.neteretournepas.com/

http://www.imdb.com/title/tt1075113/

http://www.iksv.org/filmekimi_2009/Filmekimi_2009.asp?day=6&fid=11&sid=27