Aslında The Lost Room’u izledikten sonra “Su Yayınlarından” çıkan “Kadife Karanlık” kitabını biraz kurcalamış konuyla alakalı olarak pek makul paranormal gerçekliğin iletişim alanlarını kullanarak insan üzerinde yarattığı etkinin analizini yapacak bir yazıya başlamak üzereydim ki, elimde olmadan yüzüme vurup üzerime çöken tembelliğim, oncelikle birşeyler atıştırmam ve akabinde gelen yazma korkusu ile birleşerek çorap söküğü gibi gelen konuların sevgili Google’da araştırmaya aşlanmasıyla gidişat tamamen değişti. Sonuçta bu satırları yazmaya başladığım anda Norrda’nın Infinite Face klibi bir yandan da YouTube’ta dönmeye devam ediyordu. (Olaylar buraya nasıl geldi hiç farkında değilim.)
Sonuçta bugün böyle bir yazı yazılamayacak, bu gün yazılamayan yazı da diğer günlerde büyük ihtimal yazıl(a)mayacak…
Üzerimde sebebini bilemediğim bir durgunluk var. Rüyalarıma takrar kavuştum, ancak eskisi gibi değiller. Sanki şimdi daha yakın bir gerçeklik içersinde , olayları karıştırabilme kıvamında beynime işliyorlar…
Geçen günlerin getirisi tartışılır ama gelecek nasıl bir gelecek çizecek?
Siz ne düşünüyorsunuz?