Adımlarımı korkarak atıyorum, hem de kendi evimde. Son zamanlar da çok kararsızım. Beklide karanlık evde dolaşırken onun hayaletiyle buluşma korkusu içimde olan. Bazı sesler duyuyorum, radyonun tam yanından gelen. Çözemediğim sesler. O orta dalganın karışık sesleri. İçlerinden seçebildiğim sadece bir kadın sesi. Onu ne kadarda özlüyorum. Bunun farkına vardığımda aslında kendimden tiksinmiştim. Şimdi biraz daha iyi anlıyorum kayıpların özlemle ne kadarda ilişkili olduğunu. Rüzgarın etkisiyle salınan ağaçların dallarının gölgeleri arasında dolaşıyorum. Sırtımdan süzülen ter rüzgarın etkisiyle kuruyor. Ayaklarımın arasında bir hava akımının dolaştığını hissediyorum. İç gıcıklayıcı bir rüzgar. Birden gıdıklandığımı hissediyorum. Öyle derinden gelen bir his ki derinden gelecek bir kahkahanın habercisi gibi. Tanrım deliriyor muyum? Bunun yanıtını bir sen verebilirsin bana biliyorum. Öldüğünden beri rahat uyuyamıyorum. Uykularım derin anlamsız rüyaların arasında bölünüyor. Çoğunun anlamına rüya tabiri kitaplarında rastlanmayacak bir şekilde. Odamın içine dolan ay ışığı hareketleriyle bana yön veren ağaçlar. Dışarıda zamansız öten kuş, sanki bana bir yol haritasını tarih ediyormuş gibi. Merdivenlerden iniyorum. Onun yaptırdığı, şu an sahip olduğum evin merdivenlerinden. Her adımımda tahtalar kendini sıkıp bırakıyor. Çıkardığı ses birçok kişiye ürkünç gelse de hissettiğim duygular içerisinde en sakinleştiricisi bu.
“Buyurun” diyor bir ses. Aniden dönüp arkama bakıyorum ve o. İnce saçları beyaz vücudu hayallerimdeki gibi karşımda. Bu bir rüya olmalı. Rüzgar hızını arttırıyor. Ölüm yokluyormuş gibi bir ürperti doluyor içime. Ona baktıkça merdivenlerin üzerinde bir fırtına esiyormuş hissine kapılıyorum. Saçlarım dalgalanıyor. Gözlerimi kapamamak için zor tutuyorum kendimi. Yanaklarımdan süzülen iki damla, daha çıkar çıkmaz kuruyor. Açtığı yol ise kurumuş bir çay gibi kalıyor. Yansıyan dallar tersi yöne gitmem için uyarıda bulunuyorlar sanki bana. İstemsiz diğer tarafa bakıyorum. Arkamda büyük bir ışık parlıyor birden. Başım dönüyor. Damarlarımdaki kan yavaşlıyor. Gözlerim…
Siz ne düşünüyorsunuz?