Evet biliyorum albüm çıkalı yaklaşık 10 sene olmuş ama lezzetinden birşey kaybetmemiş. Aslında albümü unutmuşum ama bu gün Özgür’ün msn’den albüm linkini göndermesiyle indirmem ve dinlemeye başlamam bir oldu. E tabiki albüme ilk ses [‘x] tiryakisi ile başladım. Bu ne tad bu ne hazdır ki albüm hala dönüp duruyor. Kendimi albüme odakladığım anda birden bire beni içine çeken eski vurdum duymaz hovarda hallerim gözlerimin önünde canlanan. Walkmen kulağımda, sırtımda yeşil bez çantam, İzmit’te fuardan alkol etkisiyle kendimi atıp, E5’in üzerinden geçişim…
Ah kaç kez almıştım bu albümü 1-3-5. Sayısını hatırlamıyorum ancak fazla olduğu kesin…
Bir dönemin hatırası, bir dünemin özlemi ve yavaşça çürümeye başlamam…
Hatıraları aralamamak lazım birden…
Siz ne düşünüyorsunuz?