Ne olamadım? Ya da ne oldum diye sormalıyım. Istediklerini olamamak bir şey olmuş olmaktan sayılıyor mu? Mesela ben asıl istediklerimi hiç olamadım. Yapamadım da dersem cümlenin anlamını bir hayli genişlemiş olurum.
Peki neden olamadım, neden yapamadım? Insanın şanslı doğması gerektiğini dusunenlerdenim sonradan şanslı olunmaz. Olmak ve yapabilmek kelimeleri de bu şansla orantılı mesela. Elbette tercihler yönünü belirler ama o tercihler karşısisinda çıkan zorluklara nasıl direneceginde senin toplum tarafından evrilip bilinenler yaşadığın ortamın sosyo kültürel yapısıyla alakalı. Derdi olmayan, boyun eğmiş bur toplumdan sadece böyle bireyler beklersiniz. Içlerinden çıkan farklılar da sadece sindirilmis bir birey olarak hayatlarını idame ettirirler.
Bu sebeple topunun bazı kesimleri sanslidir. Biri kendi toplumunun ezilmisligini kullanır bir diğeri uğruna dava dedikleri ve yiten canlarım bıraktıkları adları. Asıl olan zaten birey olarak kendi refagimiz değil mi? Kendi atasözümüz değil mi köprüyü geçene kadar ayıya dayı diyeceksin. Bize dokunmadikca ayı dayidir ve biz rahat olacaksak cignedigimiz değerlerin hiç bir önemi yoktur. Değerler derken insan, kurum, teşkilat, devlet, Vs..
Düşündüğümde sürekli bahanelerin kapımı çaldığını ve psikolojik bir reaksiyon olarak bunlarla kendimi avuttuğumu düşünüyorum. Ya öyle değilse? Ya gerçekten bu avutmanin ötesinde gerçek buysa.
Neyin garantisi var?
Siz ne düşünüyorsunuz?