ilk günü atlattım melekette. nankör müyüm neyim benim kadar memleketinde gün sayan yoktur herhalde. sayıyorum yahu ne yapayım canım sıkılıyor. efendim hal tatil olunca boş günler artıyor, eh uzaklarada pek uzanmayan ben haliyle evde sıkılıyorum. kardeşimle alışverişe çıktık. arkadaşları gördüm yol üstü cuma için plan yapmışlar. ne güzel değil mi? herşeyi hazırlıyorlar sen elini kolunu sallaya sallaya gidiyorsun. ama “durun” dedim. “ben cuma gidiyorum.” durdular ve çarşambaya aldılar herkes mutlu mesut şu anda.
berbere gidip kabaran, artık kendi saçımdan çok başımın üzerinde taşıdığım bir rakuna dönen saçlarımı toplattım. sevgili berberim öyle özene bezene kesti ki saçları 2 saatte kalkabildim koltuktan. adamın eli yavaş ne demeli. şimdi elimde iki seçenek var.
1. arkadaşlara takılmak.
2. eve gitmek.
açılıma bakarsak.
1.a. kafete gidip oturmak
1.b. kahveye gidip oturmak
2.a. uyumak
2.b. tv izlemek
2.c. film izlemek
3.d. internette sörf akabinde chat yapmak
buyurun efendim size olasılıklar. seçin beyenin, alın birini. ben gün itibariyle 1.b.yi seçtim sonra da hemen kaçtım kaşınıyorum diye… zor durum vallahi…
Siz ne düşünüyorsunuz?