Ölü toprağı serpilmiş üstüme

Sanıyorum son dönemin özeti bu. Ve ne güzel bir deyiştir ki bu tüm halet-i ruhiyemi anlatıyor. Son iki haftadır böyle. Yok, hatta üç haftadır. Yapılacak onlarca şey varken benim yaptığın gidip başka şeylerle ilgilenmek. Ve bu şeyler benim yapmam gerekenlerden çok uzak.

Çok garip değil mi? Yani bana biraz garip geliyor. Bu sorumluluklardan kaçmak mı yoksa farklı sorumluluklara yelken açmak mı bilemedim. Sürekli yeni bir şeylerle uğraşmak, onları öğrenmeye çalışmak bünyeye sadece büyük bir yükten fazlası değil mi? Ama nedense bir şeyleri araştırmadan duramıyorum. Peki bu araştırdıklarım neden hep yapmak zorunda olduklarımın dışında? Sorumluluktan kaçmak mı? Asıl amaç bu mu yani? Yoksa yakama bir karabasan gibi yapışmış kararsızlık mı beni bu na iten?

Tüm sorularımın cevabı “bilmiyorum”. Sürekli de soruyorum belki bu kadar sorunun ardından belki bir umut ardından cevap çıkar diye sormaya devam ediyorum. Sonra ne oluyor biliyor musunuz? Üzerimde bir ölü toprağı.

Zaten yazmam gereken onlarca şey var. yarım bıraktığım aklımı sürekli kemiren. E sonra bir de zaten para kazanmak için çalışmak zorunda olduğum bir işim. Bunun üzerine başka şeyler eklemenin alemi ne? Ama yok. İlla zaten çöpe dönmüş beynim daha da çöpe dönsün ve ben bilgi ile onu uyuşturayım.

Yine dönüyorum dolaşıyorum aynı şeyler.

Ben bir kat daha atıyorum üzerime. Elim yetişmezse sizde bir kürek atarsınız. Usuldendir. Sevaptandır.


Yayımlandı

kategorisi

yazarı:

Etiketler:

Yorumlar

Siz ne düşünüyorsunuz?