sürükleniyorum…
sürükleniyorum kendimden habersiz…
sürükleniyorum kendimden habersiz…
sessizlik uzaklastigin yerde ve ölürken
Seni sevebilirim, her şeye rağmen habersizce. Sadece hayatına giren sıradan insanlar gibi görünüp sessizce sana olan aşkımı haykırabilirim. Bir duvarla konuştuğun, bir buz kütlesine çarptığın gelebilir aklına. Sen beni düşünmeye tenezzül ettikçe ben büyürüm. İçimden bin bir volkan yırtınır. Kaynadıkça içim titremeye başlar. Putlaşmaya başlar bedenim. Gözlerinin önünde çözülen bir …
insanlar yürüyor, insanlar büyüyor… kimsenin bilmediği anlamlara karışarak varolan üzerine derin anlamsızlıklar yüklüyor… böylesi en iyi, bıraktığın gibi, kalmadan bitmeden…