Uzun zamandır soluksuz dinlediğim bir şarkı vardı Damien Rice’in söylediği. Geçtiğimiz gün Amarok bana tekrar dinletme gafletinde bulundu ve artık kedini bu şarkıyı çalmaktan alıkoyamaz bir duruma getirdi. Eh baba bunu yapmayacaktı. Kendi kaşındı.
Yine bir pazartesi, yine haftanın ilk günü, koşulsuz sıkılganlığı yıkıcı adımları ve iç parçalayıcı bir şarkı…
Siz ne düşünüyorsunuz?