Çok erken oldu bu sendrom. Yine arızaya bağladım. Oysa alkol de almadım bugün onun bir etkisi var mı bilmiyorum. Az önce bir film bitti. Bilgisayar başına oturdum. Biraz dolandıktan sonra bloglar da tuvalete girdim üç dakika sonra geri döndüğümde odanın ışığının kapalı olduğunu fark ettim. Oysaki ben ışığı kapatmamıştım. Sonuç olarak döndüğümde kapalıydı. Kendimle tereddüte düştüm. Pencereden odanın içerisine yansıyan ışıkta bir anormallik var mesela. Duvara sanki her zamankinden biraz daha garip yansıyor. Garip derken geometrik yansıma aslında ışığın geldiği yöne oranla oluşmaması. Duvarlara poster yapıştırsam aslında bu yansımaları ört bas edebilirim. Ancak bu kez posterlerin etkisinde kalıyorum. En akıllıca ne asabilirim ki? Yok bunlar beni aşar. En son bir tablo astığımı hatırlıyorum. Ağaçların arasından gözüken bir ev vardı. İki katlı ahşap. Küçük açık mavi bir dere tablonun sağ tarafından asıyordu. Bazen evin ikinci katının penceresinden birinin baktığını görürdüm. Aslında resimde öyle bir şey yoktu. Bİr dönem derenin suyunun bir kısmında gölge vardı. Dönemsel şeylerdi bunlar. Şimdi resim, tablo falan filan hiç bir şey yok evde. Bilgisayarımın masa üstünde sırtında dünyayı taşıyan kaplumbağadan başka. Çok resim çektirmiyorum. Bazı kendime yerleştirdiğim batıl inançlar var. evde çok az resim vardır ve ulaşabileceğim, görebileceğim yerlerde değildir mesela. 98’de fotoğrafçının temelini atarken edindiğim bir atıl inanç. gerçi eskiden kalan bir şey mi bilmiyorum eskiden de pek resmim yoktu.
Neyse olay bu resimlere nereden geldi. Evde küçük sinekler var. İki tanesi az önce etrafımda dolanıyordu. Şimdi şimdi onlarcası başımın etrafında dönmekte ve sürekli başım kaşınıyor. bunun iki sebebi var. eğer şu şarkı yüklendiyse hemen ekleyip yatmam lazım. burasın çok ama çok soğumaya başladı…
Siz ne düşünüyorsunuz?