Pazartesi Sendromu Kuşağı

Sanki biraz daha fazla dönüyorum geriye. Her dönüş gelecekten çalınan adımlar gibi. Aslında biraz beklesem, belkide aklıma bile gelmemiş hayallerin kapısını açacağım. Biliyorum artık gerçeklere dönmenin vakti geldi. Kim olduğumu anlamanın. Ne yapabileceğimi bilmenin. Artık siluetlerin ardına saklanmadan, gerçek bir birey olabilmenin…

Hungry Lucy, Stay

<

p style=”text-align: center;”>


Yorumlar

“Pazartesi Sendromu Kuşağı” için bir yanıt

  1. sanıyorum artık büyümeye başladın 🙂 Hayallerinin üzerine artık gölge yapma…bırak koşsunlar ileriye dogru,aksi taktirde senin gerinde kalacaklar.Biraz özveri biraz gayretttt…

Siz ne düşünüyorsunuz?