Pazartesi Sendromu Kuşağı Resül Efe 23 Kasım 2008 Pazartesi Sendromu Kuşağı Ortalıkta yoktum pek, boş buldukça kendimi Death Note’a verdim sonunda. Acayip sardı yani. Hal böyleyken Death Note müziklerinden birini seçmemek olmaz. Death Note – Yoshihisa Hirano and Hideki Taniuch Bunu paylaş:Twitter üzerinde paylaşmak için tıklayın (Yeni pencerede açılır)Facebook'ta paylaşmak için tıklayın (Yeni pencerede açılır)Pinterest'te paylaşmak için tıklayın (Yeni pencerede açılır)WhatsApp'ta paylaşmak için tıklayın (Yeni pencerede açılır)Skype'da paylaşmak için tıklayın (Yeni pencerede açılır)Arkadaşınıza e-posta ile bağlantı göndermek için tıklayın (Yeni pencerede açılır)Yazdırmak için tıklayın (Yeni pencerede açılır)Bunu beğen:Beğen Yükleniyor... İlgili Previous PostRüyalar 4 Next PostSonraki yazı 2 Comments noreply@blogger.com (gaykedi) 24 Kasım 2008 at 04:13 14 sene ago Reply gitar ağladı mı desem anırdı mı öyle bir şey işte 🙂 noreply@blogger.com (kişisel depresyon anları) 24 Kasım 2008 at 12:09 14 sene ago Reply bana ağlamış gibi geldi 🙂 Ama buna Camilla daha iyi cevap verebilir sanırım 🙂 (nasılda topu attım ama :)) fikrin nedir? Cevabı iptal et This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.
noreply@blogger.com (gaykedi) 24 Kasım 2008 at 04:13 14 sene ago Reply gitar ağladı mı desem anırdı mı öyle bir şey işte 🙂
noreply@blogger.com (kişisel depresyon anları) 24 Kasım 2008 at 12:09 14 sene ago Reply bana ağlamış gibi geldi 🙂 Ama buna Camilla daha iyi cevap verebilir sanırım 🙂 (nasılda topu attım ama :))
gitar ağladı mı desem anırdı mı öyle bir şey işte 🙂
bana ağlamış gibi geldi 🙂 Ama buna Camilla daha iyi cevap verebilir sanırım 🙂 (nasılda topu attım ama :))