Zaman hızla tükeniyordu. Hatta bu aralar daha hızlıydı. Bütün gece anlamsız rüyalara uğraşmak gecemi bir çırpıda bitiriyor, daha günün yorgunluğunu atamadan diğer güne başlamak zorunda kalıyordum.
Gunduzleri ise ayrı bir dert. Ordan oraya koşturmak bu sadece beyinle bile olsa hem zamanı çabuk geçiriyor hem de insanı çok yoruyordu. Dile kolay hayat tasarlamak, umut satmak o kadar kolay bir iş değil. Neyseki satıcı değilim. Onlara ayrı acıyorum. Bir insan daha sonra hatırlamayacağı bir şeyin pazarlığını neden yapar ki?
Elbette benim de hayallerim var. Gerçekleştirmenin bile hayal olduğu ancak gerçekleştirmiş gibi büyük haz aldığım. Zaten hayatta önemli olan bu değil mi, aldığın haz…
Herşeyin tadı farklı hepsini yaşamak ise benim elimde… Sadece parmaklarımın ucunda…
Isteyene….
Salı
—
yazar:
Siz ne düşünüyorsunuz?