Sen Aydınlatırsın Geceyi

Onur Ünlü’nün İtirazım vardan önce çektiği Sen Aydınlatırsın Geceyi öncelikle festivalde yer bulmuştu. Tabi festivalde de filme yer bulabilene aşk olsun. Sonrasında da vizyona girmiş az salon, az gün derken el mahkum filmin DVD’sini bekler olduk. Ancak DVD çıkmayacak söylentileri etrafta dolanır olunca filmden umudumu iyice yitirmeye başladım. Geçtiğimiz günlerde Star Tv filmi yayınlayacağını duyurdu. Ancak hafta içi yayınlanan film bir de gece on ikiden sonra olunca ertesi gün için işe gidecek biri için filmi izlemek oldukça işkenceydi. Bu sebepten dolayı televizyonda yayınlanmış olmasının verdiği rahatlıkla internette filmi araştırır oldum(sanıyorum hala filmin dvdsi çıkmadı.) Araştırma sonucunda Youtube’da filmin sansürsüz ve hd haline rastladım. Onur Ünlü filmi dvd ile piyasaya sürmek yerine internet ortamına vermişti. Ne diyeyim takdir ediyorum kendisini zaten bu filmden zarar yaptık deyip duruyordu. Olmuşken tam olsun istedi sanırım.

Filme dönecek olursak, Türk Sinemasında izlediğim en iyi filmlerden biri Sen Aydınlatırsın Geceyi. Öncelikle alışılmışın dışında, ince elenmiş sık dokunmuş. Filmde süper kahramanlarla birlikte (süper kahraman demek ne kadar doğru o da ayrı konu. herkesin güçlerinin olduğu bir dünyada süper kahramanlık biraz garip bir tanımlama) absürt geçen hikaye oyunculuklarla o kadar çok düze indirilmiş filmi izlerken sanki her şey olağanmış hissi veriyor.

Oyunculuklar iyi. Filmin siyah beyaz olması filme ayrı bir tat ve samimiyet vermiş. Her ne kadar ışık kullanımı pek göze çarpmasa da (ki siyah beyaz filmlerde ışık kullanımı oldukça zordur) filmin atmosferine uymuş. Ancak film teknik açıdan biraz eksik kalmış. Aslında filmde bir çok sahneden destansı anılacak sahneler çıkartılabilmiştir ama sanki teknik olarak filmin üzerinde çok fazla durulmamış. Film bir aşk hikayesi olmakla birlikte hatta ezberlediğimiz bir aşk hikayesi olmakla birlikte, senaryoda işlenenler diyalog ve göndermelerle film apayrı bir yol almış. Senaryo üzerinde çok düşünülmüş, ancak sanki bir yerde yönetmen sıkılmış ve böyle olsun diye bırakmış gibi. Bu oldukça belli.

Belki de filmin rahatsız eden ve zorlayan tarafı hikayede çok fazla açık noktanın kalması. Bu kadar açığa rağmen aslında film göndermeler dışında bir şey olmadığını gösteriyor bize. Bence filmin en önemli özelliği bu soru işaretlerinin bol miktarda olması ve bilinçli olarak yapılması. Ancak Türk sinema izleyicisi olarak genelde takıldığımız nokta filmde gökten taş yağması. Hamile olan kadının kendini bir başkasına yamaması (filme uygun konuşuyorum), sürekli işçileri ile birlikte olan zengin patron, kendinden yaşça büyük biri ile beraber olup hamile kalmış geçimini sağlamak için kitap satan, çocuğunun düşmesi için dayak yiyen bir kız, kocasından yediği dayaktan sonra mecburiyetten ses çıkarmayan bir kadın aslında yapılan göndermelerin başında geliyor.

Aslında filmi biraz özetlemiş oldum bu şekilde. Ancak şöyle biraz daha ayrıntıya gireyim: Hikaye gök yüzünde iki güneç olan bir diyarda geçiyor. Hatta üç tane de ayı var. Cemal’in hayattan beklentisi kalmamıştır. İntihara meyillidir. Nitekim bir gün bileklerini keser. Cemal’in aynı zamanda duvarların arkasını görüp onların içinden geçebilme gibi bir özelliği de vardır. Günün birinde nesneleri parmağı ile oynatabilen Yasemin ile tanışır ve ona aşık olur. Yasemin’de Cemal’e aşık olmuştur. Birden apar topar evlenirler.

Bir kaç gün sonra Cemal, Yasemin’in kendisini aldattığından şüphelenir ve onu döver. Yasemin çalıştığı yerin sahibi ile beraber olmuştur. Aslında onunla beraber olmayan kadın yoktur. Cemal soluğu Yasemin’in patronunun yakında alır ve onu öldürür ancak adam ölümsüzdür. Cemal bunalım içinde dolanırken Defne adında kitap satan bir kızla tanışır ve zaten karışık olan hayatı biraz daha karışır.

Filmin finali oldukça başarılı olmuş ve yazının başında da belirttiğim gibi Türk Sinemasının en iyi filmleri arasında yer alır. Bence izlenmesi gereken bir film.

Senaryo – Yönetmen: Onur Ünlü

Oyuncular:

Linkler:

http://www.imdb.com/title/tt2905772/